Μέχρι τις 10 Οκτώβρη, η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει τη μελέτη της σύμβασης για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και στη συνέχεια να πάρει τη μορφή νομοσχεδίου για να ψηφιστεί στη Βουλή.
Από την περασμένη Τετάρτη βρίσκεται στα γραφεία της κυβέρνησης η 80σέλιδη εισήγηση του ΤΑΙΠΕΔ, με την οποία καθορίζονται με συγκεκριμένο τρόπο οι χώροι που παραχωρούνται στον ΟΛΠ και από εκεί στον «επενδυτή», διαδικασία που κρίνεται
απαραίτητη, για να προχωρήσει παραπέρα η ιδιωτικοποίηση.
Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης του λιμανιού του Πειραιά δεν αποτελεί καινούργια εξέλιξη. Στην ουσία «τρέχει» επίσημα από το 2008, όταν στην ΕΕ ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ψήφισε την Κοινή Λιμενική Πολιτική και την απελευθέρωση των λιμενικών υπηρεσιών.
Έτσι άνοιξε ο δρόμος, για να μπουν στο «παιχνίδι» από το 2009 μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, με πρώτο την κινεζική COSCO, στην οποία παραχωρήθηκαν οι προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του ΟΛΠ για 40 χρόνια.
Τώρα, η διαδικασία αυτή έχει φτάσει στο «δια ταύτα» και για τους υπόλοιπους χώρους του λιμανιού, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και το πορθμείο Πέραμα - Σαλαμίνα, το car terminal, ο Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ, το τμήμα του λιμανιού που αφορά την ακτοπλοΐα, ο χώρος των πρώην Λιπασμάτων Δραπετσώνας, προβλήτες της κρουαζιέρας κ.λπ.
Το λιμάνι του Πειραιά αποτελεί ένα «φιλέτο», γύρω από το οποίο διεξάγεται οξύτατος ανταγωνισμός μονοπωλιακών ομίλων ισχυρών κρατών.
Ταυτόχρονα, αποτελεί ένα ακόμα χαρτί για την εγχώρια αστική τάξη, στο πλαίσιο αυτών των ανταγωνισμών, να προωθήσει την αξίωσή της για τη μετατροπή της Ελλάδας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων, αναβαθμίζοντας και από αυτή την πλευρά το ειδικό βάρος της στην περιοχή και βέβαια τα κέρδη της.
Την ίδια ώρα, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες ΠΑΣΚΕ, ΑΠ (ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ), ΔΑΚΕ, στις διοικήσεις της ΟΜΥΛΕ και των πρωτοβάθμιων σωματείων στο λιμάνι, εμφανίζουν ως διεκδικητικό πλαίσιο την υπεράσπιση του «δημόσιου ΟΛΠ», όπου μέσα χωράνε και οι ιδιώτες, είτε μέσω συμπράξεων είτε στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΛΠ. Επί της ουσίας, προτείνουν ένα άλλο «μοντέλο» δραστηριοποίησης του κεφαλαίου στο λιμάνι.
Στο σκηνικό προστίθενται και οι δήμαρχοι των γύρων περιοχών, δηλαδή Πειραιά, Περάματος και Κερατσινίου - Δραπετσώνας, οι οποίοι όπως φάνηκε από τη συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Ναυτιλίας Θ. Δρίτσα την περασμένη Τρίτη, αναδεικνύουν αντίστοιχα με την ΟΜΥΛΕ «αιτήματα».
Οι ταξικές δυνάμεις του λιμανιού καλούν τους εργαζόμενους με γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα, ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης του λιμανιού. Να συντονιστούν με τους κλάδους εργαζομένων που τους αφορά το λιμάνι και με την πάλη τους να ανοίξουν το δρόμο για λιμάνια στην υπηρεσία του λαού και όχι των μονοπωλίων.
Ανακοίνωση των εκλεγμένων συμβούλων της «Λαϊκής Συσπείρωσης»
Σε ανακοίνωση που υπογράφουν οι εκλεγμένοι σύμβουλοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στην Περιφέρεια Πειραιά και στους Δήμους Πειραιά, Κερατσινίου - Δραπετσώνας, Περάματος, Νίκαιας - Ρέντη, Σαλαμίνας και Κορυδαλλού, καλούν σε αγώνα ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα και την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά και σημειώνουν:
«Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θέτει ως προτεραιότητα εφαρμογής του 3ου μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων την άμεση ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά. Ταυτόχρονα, δρομολογεί "πακέτο" και την πώληση των 600 περίπου στρεμμάτων των "Λιπασμάτων" της Δραπετσώνας, που "ορέγονται" εδώ και χρόνια διάφοροι μονοπωλιακοί όμιλοι.
Η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του λιμανιού στρέφεται σε βάρος του λαού του Πειραιά, των εργαζομένων στο λιμάνι, όλου του ελληνικού λαού, στρέφεται σε βάρος σου. Αποτελεί ένα ακόμα κρίκο στην αντιλαϊκή θύελλα που έχει εξαπολύσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Θα έχει ως αποτέλεσμα, ανάμεσα στα άλλα:
- Την αύξηση της τιμής βασικών αγαθών, που καταναλώνει σήμερα η λαϊκή οικογένεια και που μεταφέρονται μέσα από το λιμάνι του Πειραιά, μέσα από την αύξηση της τιμής των λιμενικών υπηρεσιών, με μοναδικό κερδισμένο το μονοπώλιο που θα αναλάβει το λιμάνι.
- Την περαιτέρω χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων για τους εργαζόμενους στο λιμάνι του Πειραιά.
- Τον αφανισμό μιας σειράς αυτοαπασχολούμενων που δραστηριοποιούνται γύρω από το λιμάνι (μεταφορές, εκτελωνιστές κ.ά.).
- Την ιδιωτικοποίηση μιας στρατηγικής πύλης εισόδου - εξόδου της χώρας, κρίσιμη για την άμυνα και την ασφάλεια του λαού και της χώρας.
Ταυτόχρονα, παραδίδονται, όπως όλα δείχνουν, και τα "Λιπάσματα" της Δραπετσώνας, μια περιοχή - φιλέτο, που θα μπορούσε να δώσει ανάσα και διέξοδο στη θάλασσα στο λαό του Πειραιά, που μπορεί να αξιοποιηθεί για κάλυψη κρίσιμων αναγκών της περιοχής και συγκεκριμένα για τη δημιουργία παιδιατρικού νοσοκομείου.
Μην πιστέψεις τα ψέματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, και των άλλων αστικών κομμάτων, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, που στηρίζουν την ιδιωτικοποίηση, βάζουν πλάτη για την προώθηση των συμφερόντων των επιχειρηματικών μονοπωλιακών ομίλων.
Νερό στο μύλο της αντιλαϊκής πολιτικής ρίχνει και η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή, που προσπαθεί να το κρύψει, με τις άναρθρες αντιμνημονιακές κραυγές, ενώ στηρίζει το καπιταλιστικό σύστημα, είναι υπερασπιστής των συμφερόντων του κεφαλαίου, με ειδικές διασυνδέσεις με τους εφοπλιστές.
Για τις αρνητικές αυτές εξελίξεις, βαριές ευθύνες φέρουν και οι Δημοτικές Αρχές του Πειραιά, του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας, του Περάματος. Ακόμα κι όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έβαζε φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη 2015, αυτοί μιλούσαν για ιστορικές αποφάσεις υπέρ του λαού.
Τι δείχνει η πείρα από τις ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, στις μεταφορές, στις τηλεπικοινωνίες και σε άλλους κλάδους; Η ανεργία συνεχίζει να "σπάει κόκαλα". Η περίφημη καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει δουλειές "για ένα κομμάτι ψωμί", για δουλειά "ήλιο με ήλιο", ξήλωμα εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτή είναι η ανταγωνιστικότητα και η περιβόητη ανάπτυξη στο πλαίσιο αυτού του συστήματος. Κέρδη για τα μονοπώλια - φτώχεια για το λαό!
Εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες του Πειραιά,
Το λιμάνι του Πειραιά και όλες του οι δραστηριότητες, ως μοχλοί της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, προσφέρουν αμύθητα κέρδη για τους εφοπλιστές και άλλους μονοπωλιακούς ομίλους, ενώ για την πλειοψηφία των εργαζομένων επικρατούν συνθήκες σκληρής εκμετάλλευσης, μεγάλη ανεργία, φτώχεια, όπως στα ναυπηγεία, στη Ζώνη του Περάματος, στους ναυτεργάτες.
Τα λιμάνια του Πειραιά και της Αττικής μπορούν να γίνουν μοχλός πραγματικής ανάπτυξης και ευημερίας για τους εργάτες και τις λαϊκές οικογένειες, προσφέροντας σταθερή δουλειά με δικαιώματα, μοχλός συνολικά κοινωνικής και πολιτιστικής ανάπτυξης για όλο το λαό και για τη νησιώτικη περιφέρεια.
Αποκλειστικά κρατικά λιμάνια, σύγχρονα και ασφαλή με υποδομές στήριξης της διακίνησης προϊόντων και εξυπηρέτησης των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Προϋπόθεση για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι είναι η ενδυνάμωση της λαϊκής πάλης της κοινωνικής συμμαχίας, για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό, σε μια Ελλάδα αποδεσμευμένη από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με τον εργαζόμενο λαό στην εξουσία, με εργατική εξουσία».
