Το δήμαρχο Θεσσαλονίκης που ζητά την πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων του ΟΑΣΘ που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους, καταγγέλλει η «Λαϊκή Συσπείρωση» της πόλης.
Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή της αναφέρει:
«Την ώρα που τα λαϊκά στρώματα της Θεσσαλονίκης χρησιμοποιούνται ως όμηροι και ταλαιπωρούνται από
τη στημένη κόντρα του ΟΑΣΘ με την κυβέρνηση, ενόψει της απελευθέρωσης της συγκοινωνίας της Θεσσαλονίκης.
τη στημένη κόντρα του ΟΑΣΘ με την κυβέρνηση, ενόψει της απελευθέρωσης της συγκοινωνίας της Θεσσαλονίκης.
Την ώρα που οι εργαζόμενοι στον ΟΑΣΘ -θύματα κι αυτοί της ίδιας κόντρας- παραμένουν απλήρωτοι και διεκδικούν αγωνιστικά το δίκαιο αίτημα της πληρωμής των δεδουλευμένων τους.
Αυτή την ώρα διάλεξε ο δήμαρχος Μπουτάρης για να πλασάρει το "φιλολαϊκό" του προσωπείο, ζητώντας ανοιχτά την πολιτική επιστράτευση των απεργών εργαζομένων του ΟΑΣΘ.
Δεν είναι τυχαία η παρέμβασή του.
Με ταξική προσήλωση στοχοποιεί αποκλειστικά τους αγώνες των εργαζομένων, βγάζοντας λάδι την διοίκηση του ΟΑΣΘ και την κυβέρνηση. Ρίχνει έτσι κι αυτός νερό στο μύλο του νέου γύρου αντεργατικής επίθεσης που προετοιμάζεται από κυβέρνηση και ΕΕ και θα έχει βασικό στόχο τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος.
Πάει πολύ, όμως, ο βιομήχανος δήμαρχος Μπουτάρης να εμφανίζεται ως δήθεν υπερασπιστής του λαού. Άλλωστε στα 6 χρόνια της δημαρχίας του, ο λαός ζει στο πετσί του την πολιτική Μπουτάρη. Επί δημαρχίας του, η φορομπηχτική και ανταποδοτική λειτουργία του δήμου απογειώθηκε, από τα σχολεία του δήμου λείπουν τα στοιχειώδη, αναγκάζοντας γονείς να τα χρηματοδοτούν, η εμπορευματοποίηση κάθε ανάγκης της λαϊκής οικογένειας για παιδικούς σταθμούς, χώρους Άθλησης, Πολιτισμού, οδηγεί το λαό να πληρώνει πια για τα πάντα.
Για το λαό δεν αποτελεί λύση η πρόταση Μπουτάρη για την εμπλοκή του δήμου στο νέο συγκοινωνιακό τοπίο που θα λειτουργεί με περαιτέρω ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Λύση αποτελεί ένας ενιαίος κρατικός φορέας Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που θα είναι ενταγμένος σε ένα σχέδιο, κρατικό, επιστημονικό, πανεθνικό. Για την υλοποίηση αυτής της πρότασης απαραίτητη και βασική προϋπόθεση είναι οι παραγωγοί του πλούτου, ο λαός, να πάρει την εξουσία στα χέρια του και να οργανώσει την οικονομία με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών του και όχι όπως γίνεται τώρα που οι εργαζόμενοι δουλεύουν για να κερδίζουν οι λίγοι. Να πού πρέπει να στοχεύουν οι αγώνες του λαού και των εργαζομένων».
