Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η αναφορά του αναπληρωτή υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γ. Μουζάλα στην ΠΓΔΜ με το όνομα «Μακεδονία» επισκίασαν εξίσου σοβαρές και επικίνδυνες παραδοχές - ομολογίες από πλευράς της κυβέρνησης. Τέτοια περίπτωση είναι η ομολογία ότι συνειδητά η κυβέρνηση δεν δημιούργησε επίσημη δομή στην Ειδομένη, αλλά την παρέδωσε σε διάφορες ΜΚΟ, γιατί δεν ήθελε να φανεί ότι διευκολύνει τη διέλευση των προσφύγων - μεταναστών προς τα άλλα κράτη - μέλη τελικού προορισμού τους. Πρόκειται για τη θεωρητικοποίηση του περίφημου «εξαφανίζονται» της προκατόχου του υπουργού, που ο ελληνικός λαός μπορεί να δει σε ποια τραγικά αποτελέσματα και αδιέξοδα έχει οδηγήσει.
Δεν μας εκπλήσσει η στάση αυτή. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, από το ένα μέρος «πουλάει» ανθρωπισμό απέναντι στους πρόσφυγες - μετανάστες για εσωτερική κατανάλωση και, από την άλλη, τους αφήνει εκτεθειμένους στις λάσπες, το κρύο, τις αρρώστιες, τα δουλεμπορικά κυκλώματα και τις δυνάμεις καταστολής άλλων χωρών, γιατί δεν θέλει να συγκρουστεί με την πολιτική της ΕΕ, με τη Σένγκεν και το Δουβλίνο. Είναι η ίδια κυβέρνηση που, πριν λίγες μέρες, χαρακτήριζε θριαμβευτικά τις αποφάσεις της Συνόδου ΕΕ - Τουρκίας ως «ένα βήμα» μπροστά, την ίδια στιγμή που είχε υπογράψει την πανηγυρική διαπίστωση του εγκλωβισμού των προσφύγων - μεταναστών στην Ελλάδα, μέσα από τη φράση «οι ακανόνιστες ροές μεταναστών κατά μήκος της οδού των Δυτικών Βαλκανίων, έχουν πλέον σταματήσει».
Όσο για τα νόμιμα που δικαιούνται οι πρόσφυγες και τα οποία θέλει να τους παρέχει η κυβέρνηση, ποιον κοροϊδεύουν; Τα ελάχιστα νόμιμα δικαιώματα είναι συγκεκριμένα:
α) Να αναγνωριστούν τα δικαιώματα που απορρέουν από την ιδιότητα του πρόσφυγα και του αιτούντος άσυλο, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Γενεύης, για όλες τις εθνικότητες που αναγνωρίζει ο ΟΗΕ ότι έχουν το προσφυγικό προφίλ στις οποίες περιλαμβάνονται και οι Αφγανοί πρόσφυγες.
β) Να σταματήσουν τα αστυνομικά μέτρα καταστολής προσφύγων και μεταναστών στα σύνορα, όπως συμβαίνει σήμερα στην ΠΓΔΜ και σε άλλες χώρες.
γ) Η ανυπακοή στη Σένγκεν, στο Δουβλίνο, τις ποσοστώσεις προσφύγων και όλες τις αποφάσεις της ΕΕ που παίζουν στα ζάρια τη ζωή των προσφύγων και μεταναστών, ανάλογα με τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των αστικών τάξεων των κρατών - μελών.
δ) Να εξασφαλιστούν ανθρώπινοι και αξιοπρεπείς χώροι προσωρινής φιλοξενίας, με ευθύνη του κράτους και όχι των ΜΚΟ, όπου θα παρέχεται δωρεάν και επαρκής σίτιση, υγειονομική περίθαλψη, διερμηνεία, μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες καταγραφής και προετοιμασίας για τη συνέχιση του ταξιδιού στις χώρες τελικού προορισμού τους.
