Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Σας επιτρέπουμε να εκτεθείτε δημόσια, λέει σε παιδιά 13-17 ετών το Facebook.Η καταστροφή της παιδικής ηλικίας και η απομόνωση.....


Μέχρι τώρα, το μεγαλύτερο κοινό που μπορούσαν να επιλέξουν οι ανήλικοι στο Facebook για όσα κοινοποιούν ήταν οι φίλοι των φίλων τους. 
Αυτός ο περιορισμός ίσχυε, «επειδή θέλουμε να προστατεύουμε τα προσωπικά δεδομένα των νεότερων ατόμων» εξηγούσε η μεγαλύτερη υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης στο Ίντερνετ. 
Στις 16 Οκτωβρίου 2013 το Facebook ανακοίνωσε
ότι στο εξής, τα παιδιά 13 έως 17 ετών που εγγράφονται στην υπηρεσία, αρχικά και προεπιλεγμένα, θα κοινοποιούν μόνο στους φίλους τους, γεγονός που φαίνεται να συνάδει με την τακτική του παρελθόντος.

Εντούτοις, το Facebook μάλλον αλλάζει την πολιτική του. Η προεπιλογή για κάθε ανάρτηση των παιδιών στο Facebook είναι να την βλέπουν μόνο οι φίλοι τους, μπορούν όμως πλέον να απευθυνθούν σε όλους, σε πολύ περισσότερους από τους φίλους των φίλων τους. Προηγουμένως, η φωνή τους, οι φωτογραφίες και τα σχόλιά τους μπορεί να έφταναν μόνο σε αυτούς. Τώρα, οι αναρτήσεις τους μπορούν να γίνουν δημόσιες και μάλιστα σε μέλη και μη μέλη του Facebook. Αποτελέσματα από το κοινωνικό δίκτυο εμφανίζονται και στα αποτελέσματα των μηχανών αναζήτησης, π.χ. του Google. Δείτε για παράδειγμα, τι έφερε η αναζήτηση στο Google για τη φράση privacy change for teens on Facebook τις τελευταίες 24 ώρες από το facebook.com
Έτσι, θα βελτιωθεί η εμπειρία των εφήβων στο Facebook, υποστηρίζει η εταιρεία που τρέφεται από την προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών στα μέλη του δικτύου της. 

Εκτός από την δημόσια έκθεση των παιδιών στο Ίντερνετ με δική τους ευθύνη, το Facebook δηλώνει πως αναζητά τρόπους «για να βελτιώσει τον τρόπο που οι έφηβοι χρησιμοποιούν τα μηνύματα και συνδέονται με ανθρώπους που ίσως γνωρίζουν» (ή δεν γνωρίζουν, συμπληρώνουμε εμείς).

  • Όταν ένα παιδί αποφασίσει να κάνει δημόσια την ανάρτησή του, θα ενημερώνεται πως η δημοσίευσή του μπορεί να προκαλέσει πλήθος αιτημάτων φιλίας και μηνύματα από ανθρώπους που δεν γνωρίζει προσωπικά. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείξετε στο παιδί σας πώς να περιορίσει στους φίλους των φίλων του την δυνατότητα να του στέλνουν αιτήματα προσωπικής «φιλίας». Δείξτε του πώς θα μεταβεί στις Ρυθμίσεις (το εικονίδιο με το γρανάζι επάνω δεξιά), και στην συνέχεια στις Ρυθμίσεις Απορρήτου (αριστερά στο μενού) ή απευθείας στις Ρυθμίσεις απορρήτου (από το γρανάζι). Διαφορετικά μπορεί να κάνει κλικ στις Ρυθμίσεις Απορρήτου και να κρατήσει την διεύθυνση αυτή στα bookmarks του. Εκεί θα δει την ενότητα «Ποιοι μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου;» και μπορεί να επιλέξει μόνο τους φίλους των φίλων του. Μετά θα πρέπει να μάθει να αποδέχεται και να απορρίπτει υπεύθυνα διαδικτυακούς, και πιθανά, άγνωστους, «φίλους» που θα βλέπουν ό,τι αναρτά.

Επίσης, σημειώστε πως  η πολιτική του Facebook ορίζει πως εάν το παιδί αλλάξει μια φορά το κοινό των δημοσιεύσεών του, στην προκειμένη περίπτωση εάν δημοσιεύσει δημόσια μια φορά, τότε και τα επόμενα δημοσιεύματά του θα είναι επίσης δημόσια. 



Το Facebook θα επαναλαμβάνει την προειδοποίησή του, λέγοντας στο παιδί πως αφού έχει επιλέξει να αναρτά δημόσια, οποιοσδήποτε μπορεί να δει την ανάρτησή του και θα του δίνει την επιλογή να περιορίσει το κοινό, ωστόσο η προεπιλογή που έκανε η υπηρεσία δεν είναι αυτή, αλλά το "ΟΚ".



Όποιος βλέπει τις δημοσιεύσεις των παιδιών θα μπορεί να τα προσθέσει καιετικέτα.

Η αλλαγή στην πολιτική απορρήτου που υιοθετεί στο εξής το Facebook βασίζεται στο γεγονός ότι τουλάχιστον στις ΗΠΑ μόλις 9% από τους εφήβους δηλώνουν ότι ανησυχούν για το απόρρητό τους στο Facebook (Pew Internet Research). Από την άλλη, η αλλαγή αυτή εξυπηρετεί τους σκοπούς της επιχείρησης, αφού έτσι μπορεί να προωθεί προϊόντα και διαφημίσεις από το δίκτυό του και σε εφήβους, αφού οι δυνητικά διαφημιζόμενοι αποκτούν στο εξής κοινό.

Ανθή Παναγιωτάκη


ΕΔΩ ΘΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ  ΕΝΑ  ΣΧΟΛΙΟ  ΜΕΤΑ  ΑΠΟ  ΜΕΛΕΤΗ  ΤΟΥ  2008  ΠΑΡΑΚΑΛΩ...                               


Η εξάρτηση από το Διαδίκτυο είναι πλέον η νέα αρρώστια του αιώνα. Το Διαδίκτυο πριν αφομοιωθεί η χρήση του και η ιδιοφυής προσφορά του, έχει γίνει πλέον μια παράλληλη ναρκωτική ουσία. Νήπια, παιδάκια, νέοι αλλά και αδύναμοι ως χαρακτήρες ενήλικοι χώνονται κυριολεκτικά στον κυβερνοχώρο και πελαγοδρομούν χωρίς καμία άλλη ανάγκη εκτός από την απόλαυση της πλοήγησης και σε μια περιπλάνηση χωρίς σκοπό. Ήδη εμφανίζονται διεθνώς οι ψυχιατρικές και άλλου είδους μελέτες που αντιμετωπίζουν την εξάρτηση από το Διαδίκτυο σαν πανούκλα του αιώνα, αν δεν βρεθεί τρόπος να μετριαστεί, τουλάχιστον για τους νέους, ο χρόνος και η πραγματική ανάγκη χρήσης του.

Όταν το Διαδίκτυο έχει αντικαταστήσει σχεδόν πλήρως την παρέα, τη συντροφικότητα, αλλά και το φλερτ, όταν πλέον ακόμη και η σεξουαλική ζωή των νέων γίνεται με εικονική πραγματικότητα, όταν το Διαδίκτυο πουλάει παιδοφιλία, συνταγές αυτοκτονίας, ναρκωτικά, πολεμικές βίαιες και άγριες «τέχνες», η εξάρτηση από το μέσο γίνεται συνάμα και εξάρτηση από τέτοιου είδους προσφερόμενες «εμπειρίες», που πέρα από τα άλλα ενισχύουν στους νέους τον απομονωτισμό, τη μοναξιά και την επιθετικότητα. Το παραπάνω κείμενο ανήκει στον κ. Κώστα Γεωργουσόπουλο και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 7 Φεβρουαρίου 2009.

Από έρευνα που έκανε το καλοκαίρι του 2008 η εταιρεία Focus προκύπτει ότι το εντυπωσιακό 94% των Ελλήνων εφήβων, ηλικίας 13-17 ετών, μπορεί και χειρίζεται υπολογιστή, ενώ περισσότερο από το 80% της ίδιας ηλικιακής ομάδας χρησιμοποιεί συχνά το Διαδίκτυο. 
Επίσης, στις ηλικίες 10 έως 15 ετών, η χρήση του Internet πλησιάζει το 73%. Εννέα στα δέκα παιδιά χρησιμοποιούν υπολογιστή τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, ενώ τα μισά χρησιμοποιούν υπολογιστή καθημερινά. Το 77% των μαθητών μπαίνει στο Internet από το σπίτι, ενώ το υπόλοιπο 23% από το σχολείο ή από Internet Cafe ή από σπίτια φίλων.
Εκείνο που κάνει τους νέους να αφοσιώνονται στο Διαδίκτυο, είναι το ότι έχουν βρει σ’ αυτό το πλουσιότερο δισκοπωλείο, το πληρέστερο video club και έναν απέραντο παιχνιδότοπο και όλα αυτά φυσικά δωρεάν. Όσον αφορά την ίδια ηλικιακή ομάδα, μεγάλο είναι και το ποσοστό ανάγνωσης περιοδικών και τηλεθέασης, λίγο χαμηλότερο το ποσοστό ακρόασης ραδιοφώνου και αρκετά χαμηλό το ποσοστό ανάγνωσης εφημερίδων. Το γενικότερο συμπέρασμα είναι ότι οι μαθητές χρησιμοποιούν το Internet περισσότερο για να παίξουν ή για να κατεβάσουν παιχνίδια, φωτογραφίες και video και λιγότερο για αναζήτηση πληροφοριών.