Το «κράτος έχει συνέχεια» και δε θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά, αφού, παρά την εναλλαγή κυβερνήσεων, κουμάντο στη χώρα συνεχίζουν να κάνουν τα μονοπώλια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Ο «καπνός», που σηκώθηκε αυτές τις μέρες με αφορμή το έκτακτο Συμβούλιο των ΥΠΕΞ της ΕΕ σχετικά με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και τη θέση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δεν μπόρεσε να κρύψει τελικά την ευθυγράμμισή της με τη γραμμή της ΕΕ. Τι συνέβη πραγματικά; Κατέληξαν στην ανανέωση των ήδη επιβεβλημένων κυρώσεων έως και τον ερχόμενο Σεπτέμβρη
και στη δυνατότητα διεύρυνσής τους στο επόμενο συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών το Φλεβάρη. Ο ίδιος ο νέος Ελληνας ΥΠΕΞ, Νίκος Κοτζιάς, και οι αξιωματούχοι της ΕΕ μίλησαν για «έναν καλό συμβιβασμό». Δηλαδή, οι λεονταρισμοί της συγκυβέρνησης κατέληξαν στο να μπει η υπογραφή της στις ίδιες κυρώσεις που είχε ψηφίσει και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Μια απόφαση η οποία στηρίζεται δήθεν στις ανθρωπιστικές αρχές της ΕΕ, αλλά στην πραγματικότητα εντάσσεται στα επιθετικά σχέδια των ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και στο πλαίσιο των ανταγωνισμών με την καπιταλιστική Ρωσία για τον έλεγχο των αγορών και των ενεργειακών πόρων της περιοχής, με θύματα τους λαούς, ανάμεσά τους και τον ελληνικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ελληνας ΥΠΕΞ δήλωσε ότι «παρά τις γενικές αντιρρήσεις της Ελλάδας επί του κειμένου, θα το αποδεχτεί, επιθυμώντας τη διαφύλαξη της ενότητας της ΕΕ».
Βεβαίως, στο παζάρι που γίνεται στα ευρωενωσιακά κονκλάβια, η κάθε αστική τάξη επιδιώκει να εξυπηρετηθούν καλύτερα, στο πλαίσιο μιας ενιαίας γραμμής, και τα επιμέρους συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων της κάθε χώρας ή συμπράξεων που έχουν επιτευχθεί. Γι' αυτό παρατηρούμε και διαφοροποιήσεις ανάμεσα σε χώρες και στο ζήτημα της στάσης απέναντι στη Ρωσία. Από όσα βγήκαν προς τα έξω, και άλλοι ΥΠΕΞ, εκφράζοντας τα επιμέρους συμφέροντα των μονοπωλίων των χωρών τους, είχαν αντιρρήσεις για περαιτέρω κυρώσεις κατά της Ρωσίας, γιατί, λόγω της ισχυρής διασύνδεσης με αντίστοιχα ρωσικά μονοπώλια, καταγράφουν ζημιές όλη αυτήν την περίοδο που εξελίσσεται η ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Ουκρανία. Αρνητική στάση είχαν οι κυβερνήσεις της Ουγγαρίας, της Αυστρίας, της Σλοβακίας, ενώ επιφυλάξεις έχουν εκφράσει και αυτές των Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας, ακριβώς γιατί οι επιχειρηματικοί όμιλοι σε διάφορους κλάδους, στην Ενέργεια, σε σημαντικούς βιομηχανικούς τομείς, αλλά και στην αγροτική οικονομία, έχουν απώλειες. Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο Ελληνας ΥΠΕΞ, υπεραμυνόμενος ότι η ΕΕ δεν έχει συμφέρον από μια αποδυναμωμένη Ρωσία.
Το γεγονός των υπαρκτών αντιθέσεων στην ΕΕ, και τα συνεχιζόμενα προβλήματα στην Ευρωζώνη συνολικά χρειάζεται να παίρνονται υπ' όψιν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν σχέση με τα συμφέροντα των λαών. Αντίθετα, η οικονομική στασιμότητα, το ενδεχόμενο μιας νέας ύφεσης και η ένταση των ανταγωνισμών μεγαλώνουν τους κινδύνους για εμπλοκή σε νέες περιπέτειες και πολεμικές συγκρούσεις, για να γίνουν οι εργαζόμενοι και πάλι κρέας στα κανόνια των καπιταλιστών σε μια πιο γενικευμένη σύρραξη.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στα επικοινωνιακά τρικ της νέας συγκυβέρνησης, στα μεγάλα λόγια και τους «αστερίσκους» όπως έκαναν στο παρελθόν άλλοι διαχειριστές. Πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση να αντιμετωπίσουν επικίνδυνες, για τους λαούς, εξελίξεις.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» Ριζοσπάστη του Σαββάτου 31 Γενάρη.
